quarta-feira, 23 de setembro de 2009

MIGUEL ZELADA

CURRO ROMERO
óleo sobre tela
100x81cm
1.000



Nasce en la Coruña, em 1942
Aínda que coruñés de nacemento, a súa nenez e mocidade transcorreu en Madrid, onde se licenciou na Facultade de Ciencias Económicas. Volveu á súa cidade natal en 1966 e asistiu a clases de debuxo e pintura na Escola de Artes e Oficios da urbe herculina, aínda que se considera autodidacta.Empezou a expoñer en 1976, na Coruña, e logo estendeu as súas mostras ás diferentes cidades de Galicia, a Asturias e León. A súa consagración chégalle coa mostra que realiza en Madrid na sala Kandinsky en 1980, ano no que tamén está presente nas colectivas que organiza Caixavigo co gallo do centenario da institución.Na obra de Zelada hai unha forte influencia do cubismo rítmico e do simultaneísmo dos chamados por Eugenio d´Ors "de entreguerras". A súa expresión é dinámica, vibrante, absolutamente viva. Debuxante moi seguro, realiza complexas composicións nas que a visión da realidade se simplifica e se fai complexa, aínda que pareza paradóxico, de maneira que o resultado é unha visión coma de caleidoscopio, en xogo de luces e reflexos, ditos en azuis, rosas, carmíns e verdes, de intención moi lírica.Esta pintura, desprovista de cargas ideolóxicas e, por suposto, allea ó informalismo é , sen embargo, considerablemente abstractiva. Nalgúns momentos cabe emparentala coa do marinense sudamericanizado José Solla, se ben Zelada é moito máis barroco. Trátase dun decorativismo trascendido a categoría estética. Quizais hai nel un muralista nato,incapaz de deixar un espacio sen tratamento plástico, aínda que saiba dosificar moi ben os elementos para que non se dea a heteroxeneidade que confunde.O mundo do mar ten neste artista herculino unha referencia constante. Os portos, os barcos, os mariñeiros atoparon na súa leda, multicromática obra unha feliz e moi persoal interpretación.A pintura de Miguel Zelada está moi ben elaborada. Baséase en equilibrados ritmos de liñas, coma se redes imaxinarias sostivesen as súas figuracións insinuadas. Achégase frecuentemente ós temas do mar. As súas paisaxes de portos, con barcos, en azuis, pratas e rosas son dunha auténtica delicia. A súa obra figura en museos de Galicia e en coleccións institucionais.
Exposiciones Individuales
Galería Ceibe. la Coruña. 1976
Caja de Ahorros de Vigo. Vigo. 1977
Galería Ceibe. La Coruña. 1978
Galería Kandinsky. Madrid. 1978
Museum Centro D`Art. ferrol. 1980
Galería NOvecento. Vigo. 1981
Cámara de Comercio de La Coruña. 1981
Galería Kandinsky. Madrid. 1983
Galería Artelancia. León. 1987
Galería Artelancia. León. 1992
Galería Artelancia. Oviedo. 1992
Galería Recoletos. madrid. 1993
Galería Atlántica. La Coruña. 1994
Galería Atlántica. La Coruña. 1996
Casa de Galicia. Xunta de Galicia. Madrid. 1997
Galería Paloma Pintos. Santiago de Compostela. 1998
Centro Colón. Madrid. 2000
Galería Altea. Madrid. 2002
Galería Artelancia. León. 2002
Galería Altea. Madrid. 2004
Galería Artelacia. León. 2005
Panaderas Galería de Arte. Grupo Bankcredito. La Coruña. 2006
Galería Altea. Madrid. 2006
BIBLIOGRAFÍA
AA.VV.: Miguel Zelada. Atlántica. A Coruña, 1994. Fragmentos críticos de Alfonso Abelenda, Domingo García Sabell, Camilo José Cela, Xavier Cosata Clavell, Victoriano Crémer.
ABELENDA, A:: La luz de la xiada. Recoletos. Madrid. 1993. // Atlántica. Coruña, 1994.
CARUNCHO, L.: Zelada. Casa de Galicia. Madrid, 1997.
CELA, C. J.: Zelada. Atlántica. Coruña, 1994. // Casa de Galicia. madrid, 1997.
GARCÍA SABELL, D.: Zelada. la Galería Novecento. Vigo, 1981. // ArteLancia. León, 1992.
MARTÍNEZ CEREZO, A.: Diccionario de pintores españoles. II mitad del siglo XX. Época. Madrid, 1997.
MON, F.: Miguel Zelada. Kandinsky. Madrid, 1980.
NIEVES, C.: Miguel Zelada. Atlántica. Coruña, 1996.

À guiza de homenagem...
Curro, um caso
De Sevilha obsessão
Irredutível paixão.
Para o bom gosto
Um capricho.
Que empaque
Que marcheria
Que duende
Quando os aromas destapa
E as arenas inebria.
Curro. Jovem. Maduro. Velho
Sempre Curro toureiro
Toureiro por carisma
Curro dos medos
Que cheira em toiros maus
Os seus segredosCurro real,
Curro mito
Com salsa e com toureria
Toureiro bendito.
Nada deixa indiferente
Se uns o aplaudem
Em estentórea gritaria –
Romero, Romero, Romero
Outros, tão só vociferam com esmero.
Curro, tantos anos de toureio
E sem perder a inocência
Curro, um caso.
Do toureio a essência.
Domingos da Costa Xavier

Nenhum comentário:

Postar um comentário